دانستنیهای سفر ۲

دانستنیهای سفر  ۲

مسافرت با نوزاد 

مسافرت با نوزاد از خاطرات به یاد ماندنی برای والدین است . هنگام مسافرت برای اطمینان از سلامتی نوزاد ، رعایت نکات ایمنی ضروری است که مهمترین آنها عبارتنداز :

مسافرت بانوزاددراتومبیل :

اولین سفر نوزاد ، بردن او از بیمارستان به منزل است . برای ایمنی این سفر بسیاری از بیمارستان ها و زایشگاه ها یک صندلی نوزاد یا ساک مخصوص در اختیار والدین می گذارند . این صندلی ها یا ساک ها به اتومبیل وصل می شوند و نوزاد را طوری در آن می نشناند که روی او به طرف عقب اتومبیل قرار می گیرد و پشت نوزاد با زاویه 45 درجه به طرف جلو متمایل می باشد . این وضعیت طوری است که هنگام توقف ناگهانی اتومبیل یا تصادف ، بیشتر نیروهای  وارد به جلو به کمربند صندلی منتقل می شود . وضع متمایل نوزاد که به عقب ماشین نگاه می کند باعث می شود این نیروها بطور یکنواخت به پشت نوزاد ، استخوان ها و عضلات او توزیع شود . برای مسافرت نوزاد از ساک بچه نیز می توان استفاده کرد . ساک سبک تر ، ساده تر و ارزان تر است  و نوزاد را می توان در آن خواباند و در حال خواب جا به جا کرد . نوعی صندلی قابل تبدیل نیز وجود دارد که می توان آن را به طرف جلو چرخاند و برای سال های بعد که وزن کودک به بیش از 9 کیلوگرم می رسد مورد استفاده قرار داد.این نوع صندلی گران تر و سنگین تر از نوع عادی آن است . ولی وقتی نوزاد به سن 6 ماهگی می رسد نیازی به تعویض آن نیست . استفاده از صندلی مخصوص برای حفاظت نوزاد اهمیت زیادی دارد و هنگام مسافرت باید نوزاد را به خوبی در آن مستقر کرد . از بیرون آوردن نوزاد از صندلی یا نشاندن او روی دامن ، حتی برای مدت کوتاه باید خودداری شود . این امر برای نوزاد خطر زیادی در بر دارد و در بسیاری از کشورها ، نشاندن نوزاد در صندلی مخصوص و استفاده کردن از کمربند ایمنی اجباری است . مطمئن ترین جای اتومبیل برای نشاندن نوزاد ، قسمت وسط در صندلی عقب است . ولی وقتی مادر رانندگی می کند برای اینکه بتواند نوزاد را ببیند بهتر است اورا در صندلی جلو بنشاند . اگر رانندگی به عهده شخص دیگری است ، بهترین جای مادر و نوزاد در صندلی عقب اتومبیل است کودک را نباید هرگز ، حتی در حال گریه کردن از جای خود بیرون آورد . برای آرام کردن وی در این حالت می توانید به او شیر بدهید . این روش بهترین روش برای ساکت کردن نوزاد است . گریه نوزاد باعث ناراحتی راننده می شود . اگر مشغول رانندگی با نوزاد هستید و در اثر گریه کودک ناراحت می شوید ، بهتر است مدتی توقف کنید و پس از آرام کردن او به راه خود ادامه دهید . 

ساک های مخصوص حمل نوزاد

ساک های مخصوص حمل نوزاد ، مسافرت را برای نوزاد و والدین آسان می کند و با استفاده از این ساک ها می توانید نوزاد را بر پشت خود سوار کنید ، یا او را در بغل بگیرید . این روش ایمنی نوزاد را تامین می کند و از گم شدن او در جای شلوغ جلوگیری می نماید .

هواپیما

در مسافرت های هوایی از میهماندار بخواهید شما را در ردیف هایی بنشاند که فضای بیشتری دارد . در این مسافرت ها ، تغییر فشار هوا باعث آزردن گوش نوزاد می شود . برای رفع این اشکال ، بویژه هنگام فرود آمدن بهتر است به نوزاد شیر بدهید . اگر نوزاد در این حالت خواب است ، او را بیدار کنید . این تنها وقتی است که بیدار کردن نوزاد را توصیه می کنند .

بستن چمدان بچه برای مسافرت

اشیا و وسایل ضروری برای سفر نوزاد عبارتند از : پوشک اضافی – قطره آب نمک برای گرفتن بینی و اسپیراتور بینی – ساک بغلی یا پشتی برای حمل نوزاد – بالا پوش راحت و گشاد – لباس خواب – سنجاق اضافی برای پوشک – جوراب بلند – کلاه آفتابی برای مسافرت در هوای گرم و آفتابی – پماد اکسید روی – زیر پوش – لباس اضافی که نوع و تعداد آن بستگی به آب و هوا ی مقصد و مدت مسافرت دارد . معمولا مسافرت با نوزاد اگر تنفس او مرتب ، حال عمومی او مناسب ، و وزن او حدود 4 کیلوگرم و بیشتر باشد، مطمئن است . البته بهتر است در این مورد با پزشک مشورت کنید و درباره فرزندانتان از او راهنمایی بخواهید . اگر در آب و هوایی گرم یا معتدل زندگی می کنید و مقصدتان منطقه ای با هوای مشابه است ، این مسافرت برای نوزاد اشکالی ندارد ولی مسافرت از جای گرم به آب و هوایی سرد مشکل است و عادت کردن به هوای سرد برای نوزاد دشوار است . در این شرایط نوزاد به لباس گرم تر و مراقبت بیشتری نیاز دارد . نوزاد تغییردمای زیاد را تحمل نمی کند و برای تنفس راحت به هوای مرطوب نیاز دارد . در زمستان های سرد و در جایی که با سیستم حرارت مرکزی گرم می شود ، هوا خشک است و برای تنفس نوزاد مناسب نیست . در این مکان ها برای مرطوب کردن هوا و جلوگیری از گرفتگی بینی نوزاد ، باید از کتری بخار استفاده کرد .

نوزاد معمولا در طول سفر خسته می شود و به علت تغییر برنامه روزانه و شلوغی ، شروع به بهانه گیری می کند . مادر هنگام مسافرت مسئولیت زیادی یه عهده دارد و تا حدی نوزاد را فراموش می کند و این امر نیز در بهانه گیری نوزاد موثر است . برای جلوگیری از این مشکل باید از سفرهای طولانی و شرکت در میهمانی های شلوغ یا بازدید چند خانواده در یک روز خودداری کرد تا آسایش و رضایت نوزاد تامین شود . بطور کلی می توان گفت که مسافرت برای نوزاد جالب است و به آسانی به تغییر محیط عادت می کند و برای نوزاد ، خانه جایی است که مادر و افراد خانواده در آن حضور دارند .

بهداشت سفر

فرهنگ سفر ، فرآیندی شکل پذیرفته از کوچ – مهاجرت و یا جابه جایی پیاپی آدمی در گذر سالهاست . آدمی نخست سفر را شناخت ، آنگاه تجارب مربوط به آن را در قالب فرهنگ سفر و به خصوص بهداشت سفر تدوین کرد . آنچه در سفر جلب توجه می کند چشم اندازهای سفر است ، که در ذهن و جان آدمی از مبدا تا مقصد همچون سریالی تلخ و شیرین نقش می گیرد . معمولا وقتی سخن از مسافرت پیش می آید نمی توانیم بی اعتنا بمانیم و به همه آنان که قصد سفر دارند هشدار می دهیم در هنگام سفر با احتیاط بیشتری مسافرت کنند تا اینکه از حوادث اجتماعی مصون بمانند و بیمار نشوند ، و خاطره خوش از سفر یه ارمغان بیاورند . در طول سفر آنچه زیباست و به یادماندنی، رودخانه های سرگردان و پر هیاهو کوههای سر به فلک کشیده ، جنگل های زیبا و شکوهمند ، دشت های پرگل و ریحان و خلاصه همه صحنه های با عظمت و دلاویز طبیعت در طول مسیر مبدا تا مقصد است که انعکاس کوچکی از جلوه های وجود خدایی بزرگ و بی همتاست .

در آغاز سفر باید ابتدا از سلامت – ایمنی خانه – سالم بودن اتومبیل – شرایط مطلوب هوا اطمینان داشته باشیم و سپس با برنامه ریزی دقیق با خاطری آسوده سفر کنیم . یکی از مشکلات بهداشتی که مردم اغلب در سفر با آن مواجه می شوند ، اولا اسکان در محل با اسهال و استفراغ می باشد که ناشی از مصرف مواد غذایی فاسد شدنی است . برای پیشگیری از امر مذکور باید تا حد امکان از محل های قابل امن و بهداشتی استفاده کرد و همچنین خوراکی هایی نظیر مغز گردو – خیار – گوجه فرنگی – مقداری میوه تازه – شیرنی خشک – بیسکویت و آب آشامیدنی سالم همراه داشت ، از تغذیه راننده به هنگام رانندگی خودداری کنیم ، هرچند وقت وسیله نقلیه را نگه داریم و برای تماشا و استفاده از مناظر طبیعت ، استراحت و تحرک بیشتر و مصرف غذای فاسد شدنی را طوری تنظیم کنیم که به هنگام سفر مجبور به دور ریختن آنها نشویم . ظروف و وسایلی که جهت پخت و پز به همراه داریم ، حتما درداخل کیسه های نایلونی قرار دهیم تا در طول مسافرت آلوده و کثیف نشوند .  استفاده از ظروف یکبار مصرف بهداشتی با توجه به در دسترس نبودن آب کافی جهت شستشو راه حل مناسبی است ، در طول سفر از غذاهای مناسب و ساده مانند انواع کتلت – نان و پنیر – سبزی و غیره استفاده کنیم . تا حد امکان از خوردن غذا در اماکن غیر بهداشتی خودداری کنیم ، در سفر سعی کنیم همراه غذا ماست بخوریم ماست باعث تقویت باکتری های سفیدروده می شود و آن را در برابر پاره ای از میکروب های عامل اسهال و مسمومیت مقاوم می سازد .

 در مسیر سفر برای شستشو و آشامیدن از آب جوی یا رودخانه استفاده نکنیم ، زیرا به علت آلودگی می توانند بیماریهای مختلف عفونی و انگلی را انتقال دهند . به همین دلیل قبل از حرکت ، چند ظرف در دار مناسب جهت ذخیره آب همراه خود داشته باشیم تا در موقع لازم از آن برای شستشو و آشامیدن استفاده کنیم ، آبمیوه فروشی ها باید از لیوان های یک بار مصرف استفاده کنند . دقت داشته باشیم که این ظروف کاملا شفاف باشند و پس از مصرف خرد شده داخل سطل زباله انداخته شوند تا بدین ترتیب امکان استفاده مجدد از آنها برای افراد سودجو فراهم نشود ، ضمنا مواد غذایی مورد نیاز خود را از فروشگاههایی که موازین بهداشتی را رعایت می کنند خریداری نماییم . به تاریخ تولید و مصرف محصولات غذایی توجه بیشتری داشته باشیم ، جهت حمل و نگه داری مواد غذایی مختلف مثل میوه ها – سبزیجات – نان – مرغ و گوشت از کیسه های نایلونی سیاه رنگ که بسیار آلوده اند استفاده نکنیم.از فروشندگان دوره گرد دربازارهای روز وازخرید موادغذایی محلی نظیر ماست – پنیر – خامه – دل – جگر مرغ که احتمال آلودگی آنها زیاد است و مصرف آنها می تواند انواع بیماری های عفونی و انگلی را انتقال دهند جدا خودداری کنیم . چنانچه گفته اند یک مثقال پیشگیری و دقت بهتر از صد خروار درمان است .

در طول سفر ، آرامش روحی داشته باشیم و کودکان را آرام نگه داریم. از همراه داشتن وسایل و مواد خطر ناک و آتش زا نظیر گاز پیک نیک در اتومبیل تا حد امکان بپرهیزیم ، در داخل اتومبیل خود کپسول ضد حریق – کیف کمک های اولیه و کیسه زباله همراه داشته باشیم ، در کنار رودخانه ، حاشیه دره ، زیر کوه و محل های غیر امن و غیر بهداشتی برای اسکان و استراحت توقف نکنیم ، قبل از سفر از سالم بودن وسایل نقلیه خود با مراجعه به تعمیرگاه های مجاز اطمینان حاصل کنیم ، وسایل ایمنی لازم– لباس گرم – غذای کافی به همراه داشته باشیم ، به اندازه ظرفیت خودرو سرنشین سوار کنیم و در حین حرکت کمربند ایمنی را ببندیم . لباس و کفش راحت برای خود و فرزندانمان در نظر بگیریم . در اتومبیل سیگار نکشیم و با باز نگه داشتن شیشه اتومبیل به حد کافی هوای تازه استنشاق کنیم ، در حال حرکت اتومبیل به مناظری که روبه روی ما قرار گرفته نگاه کنیم و از نگاه کردن به طرفین بپرهیزیم تا دچار حالت تهوع و خستگی نشویم .اگر بیماری مزمنی داریم که باید دارو مصرف کنیم ، داروهایمان را فراموش نکنیم . داروها را تا حد امکان دور از رطوبت ، نور مستقیم خورشید و حرارت قرار دهیم . شب قبل از حرکت سعی کنیم زودتر از همیشه بخوابیم تا بدنمان به اندازه کافی استراحت کند ، به هنگام رانندگی سرعت مجاز را حفظ کنیم و فاصله با خودرو جلویی را با ضریب یک چهارم ( اگر سرعت ما 60 کیلو متر است 15 متر واگر 100 کیلومتر باشد 25 متر ) رعایت کنیم ، به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام بگذاریم .

بر اساس آمار بیشترین درصد تصادفات رانندگی به علت سرعت غیر مجاز – سبقت بی مورد- عیب خودرو – لغزنده بودن جاده – نقش اتومبیل – خواب بودن راننده و ... می باشد .

در بین راه برای رفع خستگی و گرسنگی هر چند ساعت ( به عنوان مثال 2 ساعت ) توقف و استراحت داشته باشیم ، از ریختن آشغال و زباله و پس مانده های مواد غذایی در محیط زیست ( کنار جاده ، کنار رودخانه ، یا حتی دریا و جنگل ) جدا خودداری کنیم ، میوه هایی را که جهت مصرف در بین راه برداشته ایم در منزل به خوبی بشوییم و در کیسه نایلونی تمیز قرار دهیم ، که در کنار رودخانه ها و یا ساحل دریا و حاشیه جنگل به تعمیر – تعویض و شستشو خودرو نپردازیم ، برای سفر غذا را در قطعات کوچک آماده کنیم تا مشکلی از نظر خوردن و شستن دست ها بوجود نیاید . ظروف غذا را از جنس محکم و در دار غیر قابل نفوذ انتخاب کنیم ، بهتر است غذاها را در یخدان قرار دهیم تا مانع رشد و فساد میکروبی شود ، مواد غذایی را در طول مسیر ، دور از نور و حرارت مستقیم  قرار داده تا حد امکان از غذاهای مایع استفاده نکنیم چون در محیط مرطوب امکان رشد و تکثیر میکروبها افزایش می یابد ، تا حد امکان مصرف فر آورده های لبنی و سس ها که زود فاسد می شوند در طول سفر بپرهیزیم ، سبزی را قبلا در منزل آماده کنیم و پس از اینکه آن را خشک کردیم در یک پارچه کتانی قرار دهیم و به همراه داشته باشیم .

شستشوی مرتب دست ها ، با آب و صابون مایع به همراه داشتن دستمالهای تمیز پارچه ای و کاغذی را از یاد نبریم ، وسایل کمکهای اولیه نظیر چسب زخم – باند – محلول ضد عفونی کننده ( مانند بتادین ) را همراه داشته باشیم ، برداشتن داروهای ساده برای ناراحتی های معمولی مانند مسکن – تب بر – ضد تهوع وPRS را به خاطر داشته باشیم ، در صورت مشاهده تب و یا اسهال به اولین مرکز بهداشتی در مانی نزدیک مسیر مراجعه کنیم و از خود درمانی بپرهیزیم – وسایل شخصی بهداشتی نظیر مسواک – خمیر دندان – حوله و صابون را قبل از سفر همراه وسایل دیگر آماده کنیم ، لباس و پوشاک کافی را از یاد نبریم ، اگر در بین راه قصد توقف و استراحت داریم ، قبل از پهن کردن زیر انداز ، یک سفره نایلونی روی زمین پهن کرده سپس پتو یا پارچه مورد نظرمان را روی آن قرار دهیم .

سبزیهای خام – سالادها و میوه های پوست نگرفته – ماهی صدف خام – بستنی و یخ های قالبی – گوشت یا ماهی کم پخته شده و غذاهای پخته نشده – سرد یا دوبار گرم شده ، غذاهای تازه پخته شده سالم تر هستند .

بهداشت شخصی

همیشه دستهای خود را قبل از غذا خوردن یا غذا پختن بشویید ، به ویژه اگر اردوگاه یا کاروان هستید .

آفتاب سریعتر از آنکه فکر می کنید پوست شما را می سوزاند . هرچه پوست شما روشنتر باشد سریعتر و دردناکتر سوخته می شوید و پوست شما به محافظت بیشتری نیاز دارد . در روز اول و دوم پوست خود را فقط 15 دقیقه بدون پوشش در معرض مستقیم آفتاب قرار دهید . هرچه پوست سوخته تر شد ، می توانید خود را هر روز کمی بیشتر آفتاب دهید اما افراط نکنید . از خسته کردن خود در گرما اجتناب کنید .

اگر شما در هوای گرم تلاش زیادی کرده و خود را خسته کنید بسیار عرق می کنید و بدنتان آب و نمک بسیاری از دست می دهد این می تواند باعث سردرد و گیجی و تهوع شود . می توانید از این وضع با خوردن نمک اضافی ، نوشیدن مقدار زیادی مایعات و پوشیدن لباس گشاد و سبک که ترجیحا از پنبه یا سایر نخ های طبیعی باشد ، جلوگیری کنید .

چگونه برای کمک گرفتن علامت دهیم

در اتومبیل :

اگر ماشین تان خراب باشد می توانید دیگر ماشین سواران را با بالا بردن کاپوت ماشین و در صندوق عقب باخبر کنید . باید مثلث سه گوش قرمزی را در جاده ، پنجاه متر عقب اتومبیل قرار دهید . اگر مثلث قرمز ندارید چیز دیگری در آنجا قرار دهید که توجه جلب کند این چیز می تواند قالپاق چرخ باشد یا توده ای شاخه درخت .

در کوهستان :

علامت بین المللی خطر در کوهستان 6 بار دمیدن در سوت در یک دقیقه ... سپس یک دقیقه سکوت پس 6 بار دیگر دمیدن است . سوت زدن را ادامه دهید تا کمک برسد . اگر این علامت به وسیله گروه نجات شنیده شود آنها در هر دقیقه 3 سوت کوتاه می زنند سپس یک دقیقه سکوت می کنند ( شما به همین ترتیب از مشعل استفاده کنید )

در کشتی :

علامت برای کمک خواستن به ترتیب زیر است :

...   _   _   _   ...

اگر رادیو دارید بگویید May day  …   May day …  May day  … سپس نام کشتی خود، موقعیت خود و مشکلی را که دارید بگویید . راکتها هم همیشه توجه را جلب می کنند.

اگر در کشتی کوچکی بدون این کمکها هستید در این صورت دستهای خود یا پاروی خود را ... که پارچه سفیدی به انتهای آن بسته اید تکان دهید .

بازی در سفر

گاه هنگامی که در حال سفر کردن هستید ممکن است مجبور شوید مدت طولانی صبر کنید تا بتوانید حرکت کنید بدون آنکه کاری برای انجام دادن داشته باشید . در موارد زیر ناچار به صبر کردن هستید :

-           اگر پرواز شما چندین ساعت تاخیر داشته باشد .

-           اگر ماشین شما خراب شده و شما مجبور باشید به مدت طولانی برای رسیدن مکانیک صبر کنید

-           اگر شما قصد سفر با وسیله نقلیه مجانی را داشته باشید و وسیله عبور نکند .

-           اگر در سفر طولانی با ترن باشید و از حومه کسل کننده شهر بگذرید و کتاب شما تمام شده باشد ممکن است احساس بی حوصلگی کنید . بازی کردن برای کمک به گذشت سریع زمان ، بدون احساس بی حوصلگی زیاد ، فکر خوبی است . بعضی از این بازیها ممکن است روزی برای شما بسیار مفید باشد .

•آن ماشین را می بینید ؟

این بازی حافظه شما را آزمایش می کند . مورد اشاره بازیکنان چیزی در خارج ماشین است . آن گاه یکی مثلا می گوید ( آیا آن ماشین را دیدی ؟) نفر بعدی جمله را تکرار و اطلاعاتی به آن می افزاید مثلا می گوید ( آیا آن ماشین قرمز را دیدی )؟ و بازیکن بعدی باید با تکرار آنچه گفته شده و اضافه کردن اطلاعاتی جدید ، بازی را ادامه دهد .

خبر باید درست باشد . اگر خبر درست نباشد و تمام بازیکنان موافق باشند که درست نیست بازی تمام می شود . یا شما می توانید به افراد اجازه دهید چیزهایی را از خود اختراع کنند که ممکن است درست باشد .

•حروف خود را برای هجی کلمه تان پیدا کنید

بازیکنی کلمه چها حرفی را در نظر می گیرد و آن را بدون آنکه به دیگران نشان بدهد یادداشت می کند . سپس او باید نگاه کند و به اشیا مرتبطی اشاره کند که نام آن شامل حروف آن کلمه باشد . مثلا (کتاب) را یادداشت کنم می توانم هر حرف را از کلمات زیر جدا کنم : کاغذ – داستان – مترجم – مرکب

•دارم قایم می شوم

یک بازیکن تصور می کند که در خانه ای یا جایی که همه می شناسند قایم شده است . سایرین سعی می کنند بفهمند او کجا قایم شده است . آنها می توانند 20 سوال بکنند .

•چند تا در یک دقیقه

در جایی که هستید شئی یا نوع فردی را که خیلی عادی است انتخاب کنید . مثلا در هواپیما ممکن است افرادی که یونیفرم به تن دارند یا بچه های زیر پنج سال یا افراد عینکی را انتخاب کنید . سپس سعی کنید در یک دقیقه هرچه ممکن است مثالهایی از اشیا یا نوع فرد پیدا کنید .

•پلیس راهنمایی : چه کسی تیز ترین چشم ها را دارد ؟

رفتارهای خطر ناک را جستجو کنید . اگر پیاده یا راننده ای ( یا حیوانی ) کار احمقانه ای انجام داد ، آن را یادداشت کنید .

•زمان و فاصله را حدس بزنید ؟

یک بازیکن به ساعت نگاه می کند . دیگری چشم ها را می بندد ، بازیکنی که ساعت را دیده از دیگری می پرسد چه هنگام دقیقه شروع می شود . دیگری باید حدس بزند چند دقیقه گذشته است . هر بازیکن وقتی که فکر می کند دقیقه تمام شده می گوید ( حالا ) بازی دیگر آنکه مسافران ماشین چشمهایشان را می بندند . راننده به آنها می گوید کی کیلومتر جدیدی شروع می شود . مسافران سعی می کنند حدس بزنید کی این کیلومتر تمام می شود .

•داستان بگویید

یک بازیکن داستانی را شروع می کند و در هر لحظه توقف می کند و بازیکن بعدی باید داستان را ادامه دهد . داستان ممکن است اختراعی یا معروف باشد .

•لب خوانی

یک بازیکن کلمه ای را بی صدا بیان می کند . سایر بازیکنان سعی می کنند حدس بزنند او چه دارد می گوید . بازی می تواند مثلا به نامها ، اعداد یا وصف چیزی در اطراف محدود شود .

•قبل از آنکه سفر را شروع کنید :

هرچه می توانید در باره جاده ای که میخواهید طی کنید، اطلاعات به دست آورید ، نقشه های خوب و کتاب راهنما تهیه کنید و با مردم محلی صحبت کنید . حتما به پیش بینی هوای رادیو گوش دهید . با وجود این انتظار داشته باشید که هوا به سرعت تغییر کند . ممکن است باروزی زیبا و درخشان شروع کنید و در بعدازظهر نتوانید در باد شدید روی پای باستید . جوی های باریک ممکن است در ظرف یک ساعت به رودخانه هایی تبدیل شود . و حتی در بهار یخ می تواند صخره ها را بپوشاند . مطمئن شوید که می توانید به سادگی و به دقت از قطب نما و نقشه خود استفاده کنید . اگر به خطر افتادید نباید اشتباه کنید .

حداقل با دو نفر دیگر بروید . شما به کسی احتیاج دارید که با زخمی بماند و کسی که کمک بیاورد . قبل از رفتن جایی را که می خواهید بروید و زمانی را که انتظار دارید برگردید به کسی بگویید . وقتی رسیدید بگذارید مردم بدانند که برگشته اید و گرنه ممکن است گروه نجات در جستجوی شما فرستاده شود . اگر کسی را ندارید که به او اطلاع دهید در این صورت پیغامی به صورت یادداشت داخل اتومبیل خود یا جای دیگری که به راحتی پیدا شود ، بگذارید .

•تجهیزات مناسب بردارید

نیمی از تصادفات به دلیل لباس و کفش نا مناسب روی می دهد . در معرض سرما قرار گرفتن و زخمی شدن ساق و مچ پا 46 درصد تمام تصادفات را شامل می شود .

•اگر چیزی اشتباه شد

بیاموزید که با چه سرعتی می توانید سفر کنید : پیاده : حدود چهارکیلومتر در ساعت حرکت می کنید . اگر در حال بالا رفتن از تپه هستید نیم ساعت برای هر 300 متر صعود اضافه کنید . اگر بار سنگینی حمل می کنید دیرتر می رسید . اگر چیزی اشتباه شد ادامه ندهید :

الف ) اگر گم شدید توقف کنید و سعی کنید با نقشه و قطب نمای خود بفهمید کجا هستید .

ب ) اگر هوا دارد تاریک می شود و یکی از همراهان شما نمی تواند حرکت کند ، شب را در تپه بمانید .

پ ) اگر برای کمک می روید بایدوضعیت فرد زخمی را به خاطر بیاورید.وضعیت را درنقشه علامت گذاری کنید و به دقت به زمین اطراف خود نگاه کنید تا محل را به خاطر بیاورید . سعی کنید راه خود را به نزدیکترین تلفن به خاطر آورید . محل تصادف  را در نقشه خود علامت گذاری کنید .سپس به پلیس تلفن کرده و مرجع نقشه ، زمان تصادف ، نوع زخم و همچنین آمار افرادی را که از شما عقب مانده اند ، به پلیس بدهید .

جلو گیری از سرد شدن بدن در مسافرت

درجه حرارت پایین ، باد و رطوبت کشنده هستند . بادگرمای شما را با خود می برد . بنابراین بدن شما باید گرمای بیشتری ایجاد کند .... شاید نتواند .

لباس مرطوب نمی تواند به خوبی لباس خشک ، گرما را نگه دارد . لباس مرطوب گرما را 200 برابر سریعتراز لباس خشک از دست می دهد . بنابراین حرارت پایین ، باد و رطوبت کشنده هستند . ممکن است مرطوب شوید زیرا بدن شما خیلی داغ شده است . مثلا ممکن است بادگیر پلاستیکی پوشیده باشید و سریع راه بروید .

شم بهتراز پنبه است.پشم رطوبت را جذب نمی کند.پشم همچنین روی سوراخ ها می افتد یا آنها را پر می کند و کمک می کند بدن گرم بماند .

پنبه رطوبت را جذب می کند  و پنبه خیس گرما را نگه نمی دارد . مثلا لباس جین مرطوب در جای بسیار سرد خطرناک است .

نگامی که می لرزید قند در ماهیچه هایتان می سوزد و این شما را گرم می کند . با وجود این وقتی درجه حرارت بدن شما خیلی زیاد پایین آمد لرزیدن کمک نمی کند . بدن رساندن خون به دستها و پاها متوقف می کند . دستها و پاهایتان خیلی سرد می شود و حتی ممکن است بی حس شود.... به این حالت یخ زدگی گفته می شود . در اینجا آنچه را که خودتان می توانید انجام دهید گفته می شود :

-           لباس خیلی تنگ نپوشید .

-           انگشتهای خود را زیر بغل تان بگذارید .

-           بازوهای خود را از آستین ها در آورید و دکمه های پالتوتان را ببندید .

در اینجا آنچه را می توانید به کمک دوستی انجام دهید گفته می شود :

-           دوست خود را در آغوش بگیرید .

-           بنشینید و انگشتهای شصت پای هریک را در زیر بغل دیگری قرار دهید .

چگونه بلیط سفر خود را بخوانیم

.1-        نام :  این باید نام شما باشد . شما نمی توانید بلیط خود را به کس دیگری بدهید یا به کس دیگری بفروشید .

2-         معتبر برای گذر : هر صفحه از بلیط با دیگری تفاوت دارد . مطمئن شوید آنها صحیح هستند . مستطیل دارای خط سیاه ضخیم در هر صفحه به شما نشان می دهد که به کجا می روید یا از کجا می آیید .

3-         کرایه : این مبلغی است که برای بلیط خود پرداخته اید .

4-         مالیات : ممکن است مالیات فرودگاه وجود داشته باشد .

5-         کد سفر : اگر در چند تعطیلات ( Package  holiday) هستید شماره مرجع در اینجا نوشته می شود .

6-         بار مجاز : معمولا شما می توانید بین 20 تا 30کیلو بدون هزینه اضافی بار با خود بردارید .

7-         پایه کرایه : این نوع کرایه است . در این مورد YB به معنی ( بودجه اروپا ) است .

8-         کوپن پرواز : این شماره صفحه ( دفتر بلیط ) شماست .

9-         شماره بلیط

10-       وضعیت : باید علامت ok داشته باشد اگر چنین نیست سوال کنید چرا ok نیست .

11-       زمان : این زمان ، زمان محلی است . معمولا خطوط هوایی از ساعت 24 ساعته استفاده می کنند .

12-       تاریخ : این تاریخ عزیمت شماست . مطمئن شوید که درست است .

13-       تاریخ صدور : تاریخی است که شمامبلغ بلیط را پرداختید .

14-       درجه : M و Y به معنی درجه عادی ، C به معنی درجه گروهی و F به معنی درجه یک است . اگر برای درجه یک یا درجه گروهی پرداخته اید . M روی بلیط شماست شکایت کنید .

15-       پرواز : این شماره پرواز برای شما مهم است .

16-       بلیط الحاقی : اگر قصد سفری طولانی را دارید ممکن است در چهار محل یا بیشتر توقف کنید . بنابراین به دفتر بلیط دیگری نیاز دارید . این قسمت از بلیط مرجع آن است .

17-       حامل : هر خط هوایی با دو یا سه حرف مشخص می شود مثلا BA برای بریتیش ایروز AF_British Airwaysبرای ایر فرانس  Air France  است .

18-       چمدان چک شده / چک نشده : تعداد چمدان ها و وزن آنها باید نوشته شود .

چهار خطر مهم

اتلاق و شن فرو کشنده :

ناگهان پاهایتان عمیقا در گل فرو می رود  . خیلی می ترسید. یک پا را بیرون می کشید و با پای دیگر عمیقتر داخل می شوید . در حال غرق شدن هستید .

خود را به جلو بیاندازید . بدن خود را از طرفی به طرف دیگر بچرخانید تا پاهایتان آزاد شود سپس شنا کنید . اگر کوله پشتی دارید آن را در آورید و زیر خود فشار دهید .

یخ :

اگر یخ بشکند باید خود را به روی یخ برسانید و لگد محکمی بزنید ، باید تلاش کنید سینه خود را روی یخ بگذارید . وقتی که دوباره یخ محکمی یافتید می توانید روی آن بخزید .

اما هرگز روی یخی نروید مگر انکه مطمئن شوید محکم است . یخ نزدیک زمین معمولا محکمتر است . با وجود این معمولا یخ اطراف اشیا مانند درخت سست است .

بهمن :

از برف نرم اطراف تپه اگر بر روی برف سفت شده قرار گرفته اجتناب کنید که خطر ناک است و اگر بهمن شروع شود چه می کنید ؟ اگر می توانید صخره یا درختی را بگیرید چنین کنید . اگر نمی توانید چیزی را بگیرید باید سعی کنید به پشت شنا کنید . دستها را دراز کنید و با هر دو بازو هنگامی که برف ایستاد باید سعی کنید به سمت بالا بروید . با وجود این برف ممکن است شما را محکم نگه دارد . سعی کنید دستها را در جلو صورت خود نگه دارید و دهان خود را باز بگذارید . حرکت نکنید وگرنه اکسیژن زیادی مصرف می کنید . باید صبر کنید تا مردم با سگ های نجات شمارا پیدا کنند .

رعد وبرق :

رعد و برق در محل های زیر خطر ناک است :

زیر درخت بلوط – زیر درخت تبریزی – زیر درخت نارون – این جاها خطرناکترین جاها است .

ساختمانها یا درختهای تنها خطرناک هستند . کوههای دارای شیب تند – سطوح صخره ای و غار ها نیزخطرناکند .

محل های امن : درون جنگل انبوه در صورتی که تمام درختها بلندی یکسانی داشته باشند ، امن است . برق از اطراف ماشین می گذرد و به زمین وارد می شود . اگر در مزرعه ای بازهستید باید به روی شکم دراز بکشید بلند نشوید . اگر فاصله رعدبابرق فقط پنج ثانیه است محل شما خطرناک است . هر پنج ثانیه ، فاصله یک مایل را بین شما و برق نشان می دهد

کمکهای اولیه

در اغلب پیشامدهای خفیف و جزئی ، می توان کمکهای اولیه را در محل انجام داد . برای این کار می توان به توصیه های یک منبع موثق ( مثلا پزشک ، مرکز اطلاعات دارویی و سموم ، یا نسخه ای از این کتاب ) اعتماد یا اینکه به تجربیات خود تکیه کنید ، به هر حال ، باید لوازم و ابزار صحیح و کار آمدی داشته باشید .

جعبه کمکهای اولیه ای که برای خانه یا محل کار خود تهیه می کنید ، به منظور رسیدگی به موارد جزئی است ، البته در این جعبه لوازمی هم هست که با آنها می توانید قبل از رسیدن پزشک یا کارکنان مرکز اورژانس به مصدوم یا بیمار بد حال کمک کنید .

جعبه کمک های اولیه از این جهت اهمیت دارد که حاوی تمام آن لوازمی است که ممکن است هنگام بروز پیشامدی اضطراری به آنها نیاز پیدا کنید . این جعبه ها قابل حمل اند و تمام وسایل و اقلام را در یک جا گرد آورده اند تا به محض بروز سانحه با بیماری بتوانید به اقدامی فوری دست بزنید . اما قفسه داروهای خانه تان جای وسایل کمکهای اولیه نیست . سر فرصت ، اقلام جعبه کمکهای اولیه را تنظیم و سازماندهی کنید ، این کار هم به سود شماست ، هم از اضطرابتان می کاهد .

 بهتر است سر فرصت با تک تک وسایل و اقلام جعبه کمکهای اولیه آشنا شوید . در بعضی داروخانه ها چنین جعبه هائی با مجموعه وسایل کامل یافت می شود که میتوانید آن را تهیه کنید . در غیر این صورت ، خودتان جعبه ای بخرید و وسایل و اقلام لازم را برای گنجانیدن در آن تهیه کنید .

جعبه کمکها ی اولیه را در مکانی معلوم ، مثلا کنار کپسول آتشفشانی ، و در دسترس تمامی اعضای خانواده یا همکاران قرار دهید . بهتر است محل آن گرم ( مانند ، حمام یا در نزدیکی شوفاژ ) نباشد . همچنین باید ارتفاعش چندان باشد که دست کودکان به آن نرسد . هرگز در این جعبه هیچ چیزی غیر از وسایل و اقلام کمکهای اولیه ، حتی اگر مرتبط با بهداشت باشد ، و به هیچ وجه داروهای کهنه ، نگذارید .

اگر خودتان قصد تهیه و تکمیل جعبه کمکهای اولیه را دارید می توانید از یک جعبه محکم یا کیفی بادوام استفاده کنید . اندازه این جعبه باید آنقدر باشد که برای نگهداری وسایل جای کافی داشته باشد و از سوی دیگر نباید چندان بزرگ باشد که حمل و نقل آن با دشواری صورت گیرد . اولین چیزی که تهیه می کنید ، نسخه ای از این کتاب ، شامل نسخه پر شده فرم اطلاعات ضروری ( پیوست ب ) و نسخه ای از فهرست وسایل جعبه کمکهای اولیه (پیوست الف ) باشد . آنگاه لوازمی را که در زیر آمده است ، تهیه کنید . این اقلام را می توانید از داروخانه ها بخرید و یادتان باشد که باید داروی خاص یا وسایل دیگری که برای فرد یا افراد از اعضای خانواده یا همکاران لازم است ، به این اقلام اضافه کنید ( مانند اقلام لازم برای بیماران مبتلا به حساسیت ) .

            چند چسب زخم (در اندازه های مختلف ).

•           چند چسب زخم پروانه ای.

•           باند ( نوار ) کشی به عرض 5/7 سانتیمتر.

•           نوار چسب ضد حساسیت ( برای نگاه داشتن و محکم کردن پانسمان ).

•           چند باند لوله ای ( برای نگاه داشتن پانسمان ).

•           پنبه استریل.

•           چند چشم بند استریل.

•           چند قطعه گاز استریل ، به ابعاد 10*10 سانتیمتر ( با پوشش مجزا ).

•           باند سه گوش ( مثلثی ) ( برای درست کردن آویز گردن ، پوشش یا پانسمان ).

•           چند بالشتک غیر چسبان استریل ( برای استفاده همراه با گاز استریل ).

قیچی نوک کند ( برای بریدن باند یا لباس ).

•           انبرک یا پنس کوچک ( برای برداشتن تراشه ها  یا سایر اجسام خارجی  جزء نیش حشرات ).

•           سرنگ بزرگ ( برای شستشوی چشم یا زخم ).

چند دستمال پنبه ای.

•           فنجان شستشوی چشم ، یا فنجان یا لیوان کوچک پلاستیکی یا کاغذی .

•           کمپرس سرد شیمائی فوری ( برای ضرب دیدگی و پیچ خوردگی ).

•           چند فنجان یا لیوان کاغذی یا پلاستیکی ( برای نوشاندن مایعات به فرد مبتلا یا برای پوشاندن و محافظت از زخم ).

•           دماسنج طبی ( نوعی که استفاده از آن ساده و راحت است ).

•           پتوی فشرده .

            زغال فعال شده ( شارکول )( برای مسمومیت ).

•           محلول ضد عفونی ( مانند بتادین ).

•           پماد آنتی بیوتیک.

•           اسپری بی حسی.

•           لوسیون کالامین / ضد حساسیت.

•           محلول شستشوی استریل چشم.

•           شربت اپیکا ( برای مسمومست ، در صورت توصیه پزشک ).

            پول خرد و / یا کارت برای تلفن همگانی.

•           شمع و کبریت.

•           چراغ قوه ( باتری هایش را مرتبا بررسی کنید ).

•           قلم و کاغذ ( جوهر قلم مکررا بررسی شود ).

•           دستمال کاغذی.

•           صابون (برای شستشوی زخم).

•           سنجاق قفلی( برای نگه داشتن باند پیچی).

•           دستکش لاستیکی یکبار مصرف.

آتل

ی بی حرکت نگاه داشتن عضو آسیب دیده بدن آتل بکار می برند . با این کار ، تا زمان فرا رسیدن کمک پزشکی ، جلوی آسیب دیدگی بیشتر گرفته می شود . در داروخانه ها آتل های آماده در انواع متفاوت یافت می شود ، ولی احتمال دارد که خودتان مجبور شوید دست به ابداع بزنید و آتلی بسازید . همیشه به یاد داشته باشید که بعد از بی حرکت کردن هر عضو بدن بوسیله آتل ، وضعیت گردش خون عضو آسیب دیده را بررسی و به توصیه های زیر عمل کنید :

•           همیشه قبل از آتل گذاری ، به زخم های موجود رسیدگی کنید .

•           عضو آسیب دیده را به همان شکل و حالتی که بعد از حادثه یافته اید ، بی حرکت کنید .

•           برای آتل گذاری به اشیای سفت و محکمی ، مانند تخته ، شاخه درخت ، دسته جارو یا چتر ، راکت بیس بال ، چوب اسکی یا حتی مجله یا روزنامه لوله شده ، نیاز دارید . اگر وسیله محکمی در اختیار ندارید ، از پتو یا بالش کمک بگیرید . گاهی هم می توانید یک عضو آسیب دیده را به عضو سالم مجاور ثابت کنید تا بی حرکت شود .

•           آتل باید بالاتر وپایین تر از محل آسیب دیدگی امتداد یابد تا کاملا عضو را بی حرکت کند .

•           هنگام بستن و گره زدن آتل ، مواظب باشید که روی نواحی آسیب دیده گره ای نزده باشید ، به بیان دیگر ، گره ( یا چسب ) را بالا و پایین ناحیه آسیب دیده بزنید .

•           برای بستن و گره زدن آتل می توانید از یک تکه پارچه ، کمر بند ، کروات ، یا طناب استفاده کنید .

•           مواظب باشید که گرهتان به ناحیه آسیب دیده فشار وارد نیاورد . البته گره باید محکم باشد ، ولی نه آنقدر محکم باشد که در گردش خون اختلال پیش آورد . اگر ناحیه پایین تر از آتل گذاری در عضو آسیب دیده دچار رنگ پریدگی یا کرخی شود ، یا دردهای ضربان دار پیدا کند ، باید گره ها را شل کنید . اگر پس از آتل گذاری ناحیه آسیب دیده ورم کند ، شاید علت سفت بستن آتل باشد ، پس همیشه عضو داخل آتل را از نظر وجود ورم بررسی کنید ، تا در صورت لزوم آن را شل کنید .

آویز گردن محافظی است ساخته شده از تکه ای پارچه که دور گردن گره زده می شود و شانه ، ترقوه و دست آسیب دیده را در خود جای می دهد تا از آنها محافظت کند ، گاهی لازم است آتل را برای عضو آسیب دیده بگذارید ، سپس مجموعه آتل و عضو آسیب دیده را در یک آویز قرار دهید . همیشه پس از گذاردن عضوی در آتل آویز ، وضعیت گردش خون را بررسی کنید .

هرگز مصدومی را که احتمال دارد ستون مهره هایش آسیب دیده باشد حرکت ندهید ، مگر آنکه محل نا امن باشد .

همیشه بهتر است کارکنان مرکز فوریت های پزشکی این کار را انجام دهند . البته ممکن است گاه مجبور شوید مصدومی را به محل امنی منتقل کنید . در این صورت همیشه به خاطر داشته باشید که باید سر ، گردن و کمر او بی حرکت و ثابت و در یک راستا نگه داشته شوند . هرگز ستون مهره ها را خم نکنید و نپیچانید . هرگز مصدوم را به پهلو و محل دیگری منتقل نکنید .

گر مجبورید به تنهایی مصدوم را جا به جا کنید ، از روش کشیدن لباس استفاده کنید . در روش باید مصدوم به حالت طاقباز ( به پشت ) یا به دمر باشد .

1-         انتخاب روش تا حدی بستگی به این دارد که مصدوم را در چه حالتی یافته اید .

اگر مصدوم به پهلو دراز کشیده باشد ، وی را به پشت نغلتانید ، و از یاد نبرید که باید کل بدن را یکپارچه بچرخانید.

اگر مصدوم به پشت ( طاقباز ) دراز کشیده باشد با احتیاط پاهایش را راست کنید .

اگر مصدوم به دمر ( به شکم ) دراز کشیده باشد از روش کشیدن لباس در حالت دمر استفاده کنید .

2-         زانوهایتان را خم کنید و به بدن خود حالتی بدهید که هنگام کشیدن مصدوم به شما فشاری وارد نیاید  و به پیچاندن بدنتان مجبور نشوید .

3-         سر مصدوم را بین دو ساعد خود نگه دارید و لباس او را از محل شانه ها بگیرید . اگر مصدوم پیراهن یا پلیوری به تن دارد ، دکمه هایش را باز کنید تا هنگام کشیدن به گردنش فشاری وارد نیاید .

4-         برای کشیدن مصدوم تنها از کمر خود استفاده نکنید ، بلکه با نیروی عضلات بزرگ پاها و شکم او را حرکت دهید .

5-         با احتاط و ملایمت ، مصدوم را عقب عقب به محل امنی منتقل کنید .

در صورت امکان از چند نفر دیگر برای جا به جا کردن مصدوم کمک بگیرید . مطلوب آن است که حداقل چهار امدادگر در این کار شرکت داشته باشند . همچنین نیاز به یک تخته یا سطح صافی است تا مصدوم را روی آن بگذارید و حرکت ندهید . اگر چنین وسیله ای در اختیار ندارید ، مصدوم را روی دستهای خود و سایر امدادگران بگذارید .

معمولا نیازی نیست که قبل از رسیدن آمبولانس مرکز اورژانس و امدادگران ، مصدومی را از داخل اتومبیل بیرون آورید . بدانید که معمولا پس از بروز تصادف و سانحه رانندگی ، اتومبیل آتش نمی گیرد . سعی کنید بدون جا به جا کردن مصدوم ماشین را خاموش کنید و ترمز دستی را بکشید . اما چنانچه مصدوم در معرض خطری فوری است باید او را بیرون آورید ، باید یکی از این دو انتخاب را برگزینید و ببینید کدام مهمتر و بی خطر تر است : فوریت جا به جایی مصدوم بدون تخته یا انتظار برای رسیدن امدادگران .

1-         پشت مصدوم را یک تخته بگذارید ، اما برای انجام این کار نباید هیچ حرکت اضافی و غیر لازمی به کمر یا گردن او بدهید . تخته باید از سر تا باسن مصدوم امتداد داشته باشد .

2-         دور گردن را یک حوله بپیچانید تا بی حرکت شود .

3-         بدن مصدوم را حداقل از چهار موضع به تخته ببندید : دور پیشانی ، دور گردن ( روی حوله ) ، زیر بغل و آخری هم روی شکم . در صورت امکان بازوهای مصدوم را هم به تخته ببندید .

4-         زانوها و مچ پاهای مصدوم را به یکدیگر ببندید . این کار مانع پیچش بدن هنگام خارج کردن مصدوم از اتومبیل می شود .

5-         اکنون مصدوم را از اتومبیل خارج کنید ، ولی مواظب باشید که بدنش خم نشود و پیچ نخورد . هرگز تخته مصدوم را نکشید ، زیرا ممکن است از پشت وی بیرون کشیده و خارج شود و مصدوم بیفتد .

استفراغ

استفراغ فی نفس یک وضعیت اضطراری تلقی نمی شود . ولی ممکن است به همراه برخی حالات فوریتی بروز کند . استفراغ زمانی روی می دهد که عضلات معده یکباره منقبض شوند و محتویات معده را به بیرون پرتاب کنند و به اصطلاح باعث (( بالا آوردن )) شوند . گاهی محتویات استفراغ به داخل راه تنفس راه می یابند و این حالت ممکن است موجب خفگی یا عوارضی ریوی شود . برای کاستن از این احتمال ، اقدامات زیر را عمل آورید :

•           چنانچه فردی هوشیار استفراغ می کند ، تنه او را کمی به جلو خم کنید و پیشانیش را به یک دست نگه دارید .

•           بدانید که بسیاری از افراد بی هوش هم بالا می آورند . اگر احتمال آسیب دیدگی ستون مهره ها در او مطرح نیست وی را در حالت نیم دمر ( بی هوشی ) قرار دهید که اگر استفراغ کرد ، محتویات استفراغ تخلیه شوند و به داخل راه تنفس نروند .

•           اگر فردی که احتمالا دچار آسیب دیدگی گردنی شده است ، استفراغ می کند سر و گردنش را محکم نگه دارید ، آنگاه بدنش را یکجا به یک سمت بچرخانید . بهتر است این کار را به کمک چند نفر دیگر انجام دهید .

استفراغ ممکن است علامت بیماری یا آسیب دیدگی وخیمی باشد . در شرایط زیر فورا از پزشک کمک بگیرید :

•           اگر استفراغ حاوی خون قرمز روشن ، یا به رنگ زرد ، سبز ، یا محتویاتش شبیه به لرد قهوه است .

•           اگر استفراغ به دنبال وارد آوردن ضربه یا جراحتی به شکم رخ داده یا همراه با دل دردی شدید است ، یا اینکه دست زدن به شکم با درد همراه است .

•           اگر مصدوم دچار آسیب دیدگی ، بیش از یک بار استفراغ کند .

•             اگر استفراغ مکرر یا همراه با اسهال است ، بخصوص در شیر خواران .

•           اگر فرد مبتلا ، دارای علائم کم آبی بدن شده است . مانند خشکی دهان ، گود رفتن چشمها ، تشنگی شدید ، کاهش غیر طبیعی حجم ادرار و تحریک پذیری .

•           اگر کودک پس از بهبودی از آبله مرغان یا آنفولانزا ، دچار استفراغهای مکرری شده که همراه با تغییرات رفتاری است .

·       برق

اگر شخصی در تماس مستقیم با جریان برق قرار گرفته باشد ، باید فورا به او کمک شود . وی ممکن است بی هوش شده باشد ، یا به علت گرفتگی عضلانی قادر به حرکت نباشد . اما از سوی دیگر ، نجات چنین فردی خطرناک است ، زیرا اگر دست به بدن او بزنید ، ممکن است برق شما را هم بگیرد ، پس در وهله اول مواظب باشید خودتان دچار برق گرفتگی نشوید .

رای اقدام به قطع جریان برق ، اول باید مطمئن شوید که در تماس با آب یا نزدیکی آن نیستید . سپس سیم برق را از پریز در بیاورید ( صرف قطع جریان با خاموش کردن وسیله برقی ، مثلا با کلید قطع و وصل یا حتی کلید دیواری کافی نیست ) ، یا اینکه کل جریان برق خانه ( جریان اصلی ) را از فیوز قطع کنید ( وقت زیادی برای پیدا کردن فیوز یا کلید قطع اصلی جریان تلف نکنید ) .

اگر قادر به قطع جریان برق نیستید ، می توانید قربانی برق گرفتگی را از سیم یا وسیله برقی ، یا اینکه بر عکس ، سیم یا وسیله را از قربانی جدا کنید . این کار را تنها در صورتی انجام دهید که خطری شما را تهدید نمی کند . مطمئن شوید که حوالی آب حامل جریان برق نیستید . سپس روی یک جسم عایق خشک ( مانند کتابی ضخیم یا یک دسته روزنامه یا یک پادری لاستیکی ) باستید و با وسیله ای از جنس چوب خشک ( مانند دسته جارو ، صندلی یا تکیه تخته ای ) فرد مبتلا را از جریان برق جدا کنید . هرگز از وسیله ای که جریان برق را هدایت و به شما منتقل می کند استفاده نکنید ( مانند هر وسیله خیس ، نمناک یا فلزی ) . راه دیگر ، حلقه کردن طنابی خشک ( یا شلوار جورابی یا پارچه ای دراز و خشک ) به دور از دست یا پای مبتلا و کنار کشیدن و آزاد کردن او از جریان برق است .

اگر فردی را برق فشار قوی ( پرولتاژ ) گرفته باشد به او نزدیک نشوید . این برق می تواند با ایجاد قوسی الکتریکی ، حتی تا دو متر بجهد و در این نوع برق گرفتگی ، عایقهای معمولی نمی توانند شما را از خطر محفوظ بدارند . پس فورا با شرکت تماس بگیرید تا این جریان قوی را فورا قطع کند .اگر فردی درون ماشین درنزدیکی یک دکل برق سرنگون شده واقع است،به او بگویید که داخل ماشین بماند تا شرکت برق جریان را قطع کند،زیرا اگر ازدرماشین خارج شود،ممکن است برق اورابگیرد.

تب

چه موقع می توان گفت کسی تب دارد ؟ در صورتی که با اندازه گیری دمای بدن از طریق گذاشتن دماسنج در دهان یا مقعد ، دمای بدن به ترتیب بیش از 37/4یا 38 درجه سانتیگراد باشد . تب یکی از واکنشهای بدن نسبت به بیماری یا آسیب دیدگی است . بالا بودن دمای بدن ممکن هم هست ناشی از گرمازدگی باشد .

بالا بودن دمای بدن و وجود تب ، لزوما نشانه وخامت بیماری نیست . البته در برخی از کودکان با بالا رفتن تب ، تشنج ایجاد می شود . این ناراحتی برای والدین بسیار ترسناک است ، اما باید دانست که این عارضه خود محدود است ، یعنی خودبه خود و نسبتا به سرعت مرتفع می شود .

چنانچه کودکی به دنبال تب شدید دچار تشنج شده است ، دمای بدن او را اندازه بگیرید . کار شما باید این باشد که تب اورا پایین بیاورید . برای این منظور ، لباسهایش را در بیاورید و پوشش او را کنار بزنید . سپس بدنش را با اسفنج آغشته به آب ولرم ، مرتب خیس کنید و پنکه ای را هم روشن کنید . چنانچه کودک زیاد سردش شود و لرز کند ، این کار را ادامه ندهید ( هرگز کودک را درون آب وان حمام فرو نبرید ، زیرا ممکن است کودک در آب تشنج کند که این حالتی خطر ناک است ) . ممکن است پزشک کودک داروئی بدون نسخه ( مانند استامینوفن) به شما پیشنهاد کرده باشد که برای پائین آوردن تب به کودک بدهید . در صورت بروز تشنج ، حتما این موضوع را به پزشک کودک اطلاع بدهید و چنانچه علت نا مشخص است ، از پزشک بخواهید تشخیص دهد که آیا علت عفونت است یا فقط تب .

تب همیشه خطرناک نیست ، ولی گاه نشانه بیماری وخیمی است . در موارد زیر از پزشک کمک بگیرید :

•           تب بیش از 37/8درجه ( در اندازه گیری مقعدی )درشیرخوارزیر3ماه وبیش از38/3 درشیرخوار 3تا6ماهه.

•           هر تب بالای 39/5درجه .

•           هر تب بالای 38/3 ( اندازه گیری مقعدی ) که بیش از 24 ساعت طول بکشد .

•           تب به همراه :

-           تنفس دشوار و تنگی نفس

-           غیر طبیعی ( کبود ، خاکستری یا بنفش ) شدن رنگ پوست

-           زدن جوش و دانه های قرمز یا بنفش زیر پوستی

-           شوک

-           سفت شدن گردن

-           بر آمدگی ملاج ( نرمی فرق سر شیر خواران ) وجود علائم کم آبی بدن ( فرورفتن ملاج ، کم بودن یا قطع ادرار ، خشکی دهان ، گود رفتن چشمها ، تشنگی شدید ، بی خوابی ، ضعف )

اگر فرد مبتلا خیلی بد حال به نظر می رسد ، در عین حالی که به پزشک مراجعه می کنید ، اقدام به پائین آوردن تب کنید . هرگاه شک دارید و نمی دانید که فرد تب داری را باید به پزشک نشان دهید یا خیر ، تعلل نکنید و از پزشک کمک بگیرید .

     گرما زدگی

گرفتگی و درد عضلانی ، اکثرا در پاها یا شکم

•           تعریق شدید

•           ضعف ، سیاهی رفتن چشمها

            سرد ، قرمز یا رنگ پریده و مرطوب شدن پوست ( حتی با افزایش دمای داخلی بدن ، ممکن است پوست فرد مبتلا سرد باشد .

•           گشاد شدن غیر طبیعی مردمکها

•           سردرد

•           تشنگی شدید

•           تهوع ، استفراغ

•           رفتار غیر عادی

•           ضعف ، سر گیجه

•           بی هوشی

            افزایش دمای بدن ( بیش از 39 درجه سانتیگراد )

•           خشک ، گرم و قرمز شدن پوست

•           تیره شدن ادرار

•           کوچک شدن مردمک ها

•           سریع و ضعیف شدن نبض

•           تنفس سریع و کم عمق

•           اختلال حواس ، گیجی و منگی شدید

•           ضعف

•           تشنج

•           بیهوشی

گرما زدگی در کودکان و سالمندان و افرادی که اندام طبیعی ندارند ، یا چاق هستند بیشتر رخ می دهد . همچنین ، در الکلی ها و نیز به دنبال استفاده نا صحیح از داروها و مصرف برخی داروها ، در کم آبی بدن ، در محیط گرم ( سربسته یا سر باز ) و بدنبال فعالیت بدنی شدید بیشتردیده می شود .

فرد مبتلا به گرما زدگی نیاز به کمکی فوری دارد ، نگران زیاد سرد کردن فرد مبتلا نباشید ، مسئله مهم آن است که فورا بدن اورا خنک کنید .

در آغاز ، دمای بدن فرد مبتلا را اندازه بگیرید تا ببینید وخامت حال او در چه حد است . پس از چند دقیقه کمک رسانی ، باز هم دمای بدن اورا اندازه بگیرید تا ببینید آیا دمای بدنش کنترل شده است ، یا خیر.

برای خنک کردن بدن فرد گرما زده ، می توانید از ترکیبی از روشهای زیر استفاده کنید که انتخاب هر یک وابسته به شرایط موجود است .

•           فرد مبتلا را به محل سایه دار و دور از آفتاب یا داخل اتاقی خنک یا درون ساختمانی با تهویه مطبوع یا حتی به داخل یک ماشین منتقل کنید .

•           بدن فرد مبتلا را در پارچه یا ملافه ای خیس بپیچانید ، سپس پنکه ای را روشن کنید . تبخیر ، روشی سریع برای خنک کردن است .

•           با یک شلنگ یا سطل ، آب روی بدن فرد مبتلا بپاشید ( ولی نه روی صورت ) . قبل از اینکار به او بگوئید که چه می خواهید انجام دهید و اگر احساس می کنید که فرد مبتلا اختلال حواس دارد و منگ است ، هرگز این کار را انجام ندهید .  

•           روی گردن ، کشاله ران و زیر بغل فرد مبتلا ، کمپرس سرد بگذارید .

•           اگر دسترسی سریع به کادر پزشکی ندارید و اگر احتمال گرمازدگی وخیم را می دهید ، فرد مبتلا را داخل آب سرد فرو برید ( مانند وان حمام ، استخر یا نهر آب ) . ولی تنها زمانی اقدام به اینکار کنید که می توانید بدقت مراقب وضعیت هشیاری و راه تنفس و نفس کشیدن و گردش خون فرد مبتلا باشید . پس از آنکه دمای بدن فرد مبتلا به زیر 38 درجه سانتیگراد رسید ، از شدت خنک کردن بکاهید ، ولی همچنان دمای بدن او را هر نیم ساعت ، تا 3 - 4 ساعت بعد اندازه بگیرید ، زیرا احتمال افزایش مجدد وجود دارد .

زنبور زدگی

زنبورهای زرد ، قرمز یا خرمایی و زنبور عسل همگی می توانند نیش بزنند اما این نیش زنبور عسل است که روی پوست بدن می ماند .

•           اگر فرد دچار واکنش شدیدی شده است با مرکز اورژانس تماس بگیرید و کمک بخواهید .

•           اگر حشره داخل دهان یا گلو را نیش زده است با مرکز اورژانس تماس بگیرید .

•           اگر می توانید به سرعت و بدون خطر کردن حشره را بکشید ، این کار را انجام دهید و سپس اقدام به شناسایی آن کنید .

1-         وضعیت راه تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون فرد مبتلا را بررسی کنید . برای این کار ، اول راه تنفس اورا باز کنید ، سپس ببینید آیا نفس می کشد یا خیر ، سر انجام وضعیت نبض و گردش خون را ارزیابی کنید . در صورت لزوم ، تنفس مصنوعی و عملیات احیا را انجام دهید و خونریزیها را – در صورت وجود – بند آورید .

2-         اگر فرد مبتلا دچار ناراحتی تنفسی شده است ، راه تنفس او را باز نگه دارید و نگذارید دراز بکشد . اگر هوشیار باشد ، به طور طبیعی خود را در وضعیتی قرار می دهد که نفس کشیدن برایش راحتر است .

3-         فرد مبتلا را آرام کنید و به او قوت قلب دهید . اضطراب موجب تشدید واکنش ها می شود .

4-         اگر فرد مبتلا را زنبور عسلی نیش زده باشد ، نیش روی پوست را بوسیله ای مانند کارت تلفن یا نوک ناخن جدا کنید . برای این کار از انبرک ، پنس یا موچین استفاده نکنید ، زیرا اینها باعث فشرده شدن کیسه زهر موجود در نیش و خروج زهر بیشتری از آن می شوند .

5-         جای نیش زدگی را با آب و صابون بشوئید تا عفونت ایجاد نشود . آنگاه ، برای کاهش درد و تورم کمپرس سرد روی محل بگذارید . این کار همچنین موجب کاهش گسترش زهر در بدن می شود .

6-         اگر در محل نیش زدگی ، حلقه انگشتری ، دستبند یا هر چیز تنگ دیگری وجود دارد ، آن را در بیاورید ، زیرا امکان تورم آن محل وجود دارد .

7-         اگر فرد مبتلا دچار واکنش حساسیتی شدیدی شده است ، اقدامات کمکی اولیه را برای واکنش حساسیتی انجام دهید .

8-         اگر فرد مبتلا را چند حشره نیش زده است ، مراقب بروز واکنش حساسیتی شدید باشید .

9-         حداقل تا یک ساعت پس از نیش زدگی ، در کنار فرد مبتلا بمانید و همچنان مراقب وضعیت راه تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون او باشید .

توضیحات بیشتر

فرد مبتلا باید واکسن های کزاز خود را کاملا زده باشد ، در غیر این صورت ، اقدامات لازم را انجام دهید . اگر علائم عفونت بروز کرد ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، تورم ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل نیش زدگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید .

از میان حشرات گزنده دیگر می توان پشه ، ساس ، شپش و کک را برشمرد . این حشرات سمی نیستند ، ولی گزش آنها ممکن است عوارضی در پی داشته باشد .

1-         محل گزش را با آب و صابون بشوئید تا عفونت ایجاد نشود .

2-         اگر در محل گزش احساس درد ، خارش یا سوزش وجود دارد روی آن کمپرس سرد بگذارید ، یا پماد ضد عفونی یا محلول ضد خارش بمالید .

توضیحات بیشتر

فرد مبتلا باید واکسن های کزاز خود را به طور کامل زده باشد ، در غیر این صورت ، اقدامات لازم را انجام دهید . اگر علائم عفونت بروز کرد ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، تورم ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل نیش زدگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید .

کنه داخل پوست را نقب می زند و خون میزبانش را می مکد . این موجود قادر به انتقال بیماریهایی مانند تب دانه دار کوههای راکی ، تب کنه کلرادو ، بیماری لایم و چند بیماری دیگر است . برخی از انواع کنه زهری دارد که می تواند باعث فلج شود ، ولی تنها در صورتی که کنه به پوست چسبیده بماند .

1-         سعی نکنید به زور کنه ای را که به پوست چسبیده است جدا کنید ، چرا که ممکن است با این کار تنه اش جداشود اما سرش چسبیده به پوست بماند.به جای آن بهتر است روی کنه را با وازلین یا روغن زیتون یا هر روغن غلیظی بپوشانید تا خفه شود . احتمالا با این روش کنه به سرعت از بدن جدا می شود . اگر این هم موفقیت آمیز نبوده است ، نیم ساعت صبر کنید ،سپس به آرامی کنه را با نوک انبر یا پنس یا موچین جدا سازید – برای اینکار سعی کنید نوک ابزارتان را تا حد امکان نزدیک به دهان کنه بگیرید . بعد ، ببینید آیا تمام بدن کنه را از پوست جدا کرده اید یا نه

2-         محل گزیدگی را با آب و صابون بشوئید تا عفونت ایجاد نشود .

3-         اگر نمی توانید تمام قسمتهای اندام کنه را از پوست جدا کنید ، از پزشک کمک بگیرید .

توضیحات بیشتر

فرد مبتلا باید واکسن های کزاز خود را به طور کامل زده باشد ، در غیر این صورت ، اقدامات لازم را انجام دهید . اگر علائم عفونت بروز کرد ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، تورم ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل نیش زدگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید .این را هم بدانید که علائم بیماری ناشی از گزش کنه ممکن است چند روز ، هفته یا ماه پس از گزش بروز کند .

اکثر گزشهای ناشی از عنکبوت ها مهم نیستند و جای هیچ نگرانی نیست . البته گزش ناشی از عنکبوت بیوه سیاه و عنکبوت قهوه ای گوشه گیر و نیز گزش رتیل و عقرب گزیدگی ممکن است سمی باشد . در این صورت باید اقدامات کمکی فوری انجام داد و از پزشک یا اورژانس کمک گرفت .

•           اگر فرد مبتلا دچار واکنش شدیدی شده است با مرکز اورژانس تماس بگیرید و کمک بخواهید .

•           سعی کنید نوع عقرب یا عنکبوت را مشخص کنید . اگر می توانید بدون خطر کردن و بسرعت موجود گزنده را بکشید ، این کار را بکنید و سپس به شناسایی آن اقدام کنید .

•           پیشاپیش با درمانگاه اورژانس بیمارستان تماس بگیرید ، تا آنها بتوانند پادزهر مناسب را تهیه کنند .

نباید رگ بند ( تورنیکه ) یا پارچه بالای محل گزیدگی ببندید .

نباید محل گزیدگی را بالاتر از قلب فرد قرار دهید .

نباید به فرد مبتلا آسپیرین ، دارو یا ماده ای محرک یا مسکن بدهید ، مگر آنکه پزشک دستور داده باشد .

نباید به فرد مبتلا اجازه فعالیت بدنی بدهید . اگر صلاح می دانید ، وی را به محل امنی منتقل کنید .

1-         وضعیت تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون مبتلا را را بررسی کنید ، برای این کار ، اول راه تنفس او را باز کنید ، سپس ببینید آیا نفس می کشد یا نه ، سرانجام وضعیت نبض و گردش خون را ارزیابی کنید . در صورت لزوم ، تنفس مصنوعی و عملیات احیا را انجام دهید و خونریزیها را – در صورت وجود – بند آورید .

2-         فرد مبتلا را آرام کنید و به او قوت قلب بدهید . اضطراب موجب تشدید واکنشها می شود .

3-         اگر فرد مبتلا ناراحتی تنفسی پیدا کرده است ، راه تنفس او را باز نگه دارید . اگر او هوشیار باشد ، بطور طبیعی خود را در وضعیتی قرار می دهد که نفس کشیدن برایش راحت تر است .

4-         محل گزش را با آب و صابون بشوئید تاعفونت ایجاد نشود ، سپس برای کاستن از درد و تورمات و جلوگیری از گسترش زهر در بدن ، روی محل گزیدگی کمپرس سرد قرار دهید .

5-         اگر در محل گزیدگی حلقه انگشتری ، دستبند یا هر چیز دیگری وجود دارد ، آن رادر آورید زیرا ممکن است آن محل ورم کند .

6-         کاری کنید که سرعت گسترش زهر در بدن کند شود : اول اینکه نگذارید فرد مبتلا حرکت کند ، سپس محل گزیدگی را پائین تر از سطح قلب قرار دهید و عضو گزیده شده ( مانند دست یا پا ) را در وضعیت راحتی ، بی حرکت کنید .

7-         مراقب علائم بروز شوک ( مانند افزایش رنگ پریدگی و کاهش سطح هوشیاری ) باشید . اگر شوک ایجاد شده است ، فرد مبتلا را طاقباز بخوابانید و پاهایش را 20 تا 30 سانتیمتر بالا نگاه دارید و رویش را با کت یا پتویی بپوشانید . اما در شرایط زیر این کار را اصلا انجام ندهید : اول اینکه احتمال آسیب دیدگی ستون مهره های کمر ، پشت یا گردن وجود دارد ، و دوم اینکه اگر فرد مبتلا با این اقدام شما احساس درد یا هرگونه ناراحتی می کند ، همچنین هرگز عضو گزیده شده را بالا نگه ندارید .

8-         تا زمان دریافت کمک پزشکی کنار فرد مبتلا بمانید و همچنان مراقب وضعیت راه تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون او باشید .

توضیحات بیشتر

فرد مبتلا باید واکسن های کزاز خود را به طور کامل زده باشد ، در غیر این صورت ، اقدامات لازم را هر چه زودتر انجام دهید . عقرب زدگی و گزش عنکبوت سمی ، هر دو می توانند موجب آسیب شدید بافتی در محل گزیدگی شوند ، و اغلب نیاز به مراقبت پیگیرانه پزشک وجود دارد . اگر علائم عفونت بروز کرد ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، تورم ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل گزیدگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید .

عقرب

عقرب تا حدودی شبیه یک خرچنگ کوچک است و 8 پا و دم انعطاف پذیر و متحرکی دارد که نیش در انتهای آن واقع است . همه عقربها سمی اند و سم برخی از آنها کشنده است .

علائم و نشانه ها

در محل عقرب زدگی درد شدیدی حس می شود . اگر عقرب دست یا پا را گزیده باشد ، احساس سوزش و گزگز ممکن است به سمت بالای دست یا پا گسترش یابد . احتمال دارد فرد مبتلا ، دچار بی قراری اختلال بینایی و گفتاری شود و در نهایت شاید لزهای شبه تشنج ایجاد شود .

عنکبوت بیوه سیاه

البته رنگ واقعی آن ممکن است سیاه یا قهوه ای باشد و شکل آن از زیر ، مانند یک ساعت شنی قرمز است . جنس نر آن ، معمولا آنقدر کوچک است که گزش آن چندان هم مهم تلقی نمی شود .  

علائم و نشانه ها

زهر این عنکبوت دستگاه عصبی را متاثر می کند و می تواند از 1 تا 24 ساعت پس از گزش باعث گرفتگی عضلانی ، تهوع ، استفراغ و تنفس دشوار شود .

عنکبوت قهوه ای گوشه گیر

این عنکبوت به رنگ قهوه ای تیره یا روشن است و در پشت آن علامتی شبیه به ویولونی سیاه رنگ دیده می شود .

علائم و نشانه ها

سم آن باعث تولید آسیب بافتی در محل گزیدگی می شود . در محل ، زخم بدون دردی ایجاد می شود که به تدریج بزرگتر می شود و دیر بهبود می یابد . ممکن است در ساعتهای اول پس از گزیدگی ، احساس لرز ، درد و تهوع بروز کند .

رتیل

رتیل موجودی نسبتا بزرگ و پر مو است . رتیل همیشه سم خود را وارد بدن قربانی اش نمی کند ، اما حتی گزیدگی های مختصر آن هم می توانند موجب آسیب بافتی چشمگیری شوند .

علائم و نشانه ها

گزش رتیل معمولا واکنش عمومی در کل بدن تولید نمی کند ، ولی می تواند باعث آسیب موضعی شود گزش این موجود می تواند زخمی دردناک ایجاد کند که دیر بهبود می یابد .

مار

اکثر مارهای آمریکای شمالی سمی نیستند . دو نوع مار سمی یافت می شود که باید آن را بشناسید : مار افعی حفره دار و مار مرجا نی .

مارهای افعی حفره دار

مار زنگی ، مار سر مسی و مار دهان پنبه ای همگی از نوع مارهای حفره دار بشمار می آیند . وجه مشخصه آنها ، سر مثلثی شکل ، دندانهای نیش ، مردمک تنگ و عمودی و حفره های موجود بین سوراخ بینی و چشمهاست . اما مار مرجانی مردمکهای گرد دارد و حفره هم ندارد ، البته دارای دندان نیش است ، ولی ممکن است این دندانها معلوم باشند یا نباشند . در مارهای غیر سمی مردمکهای گرد است و دندان نیش ، حفره یا دم زنگ دار هم وجود ندارد .

جای گزیدگی

یک افعی حفره دار ، قربانی خود را با دندان نیشش می گزد . در این صورت ممکن است جای یک یا چند سوراخ ناشی از دندان نیش مار وجود داشته باشد .

علائم و نشانه ها

زهر این مار بر دستگاه گردش خون تاثیر می گذارد . علائم و نشانه های مارگزیدگی شامل درد در محل بلافاصله پس از گزیدگی است که شدیدتر و با تورم همراه می شود . تغییر رنگ سریع در محل گزیدگی ، سرگیجه ، تهوع ، تعریق ، سردرد ، احساس تشنگی ، تنفس دشوار و شوک .

مار زنگی

طول مارهای زنگی تا 2/5متر می رسد حدود 30 گونه مار زنگی در ایالت متحده آمریکا وجود دارد . راه تشخیص آنها وجود زنگ در انتهای دم مار است .

مار سرمسی

طول این مار  تا 1/30متر می رسد . در پوست پشت آنها علامتهایی لوزی شکل وجود دارد . مارهای سر مسی هنگام تهدید شدن دم خود را می لرزانند ولی زنگ ندارند .

مار دهان پنبه ای

طول این مار به 1/30متر می رسد . این نوع مارها هنگام احساس خطر ، دهان خود را باز می کنند که به این ترتیب پوشش سفیدی داخل دهان معلوم می شود – علت نامگذاری آنها نیز همین موضوع است .

مار مرجانی

طول مارهای مرجانی به حدود یک متر می رسد . روی پوست آنها نوارها و حلقه های مشخصی به رنگهای قرمز ، سیاه ، زرد یا سفید وجود دارد . بینی آنها سیاه رنگ است . از بین تمام مارها ، فقط مار مرجانی است که دارای حلقه هایی قرمز رنگ با حواشی سفید یا زرد است .

نشانه گزیدگی

این نوع مارها برای وارد کردن زهر به داخل بدن قربانی ، در واقع او را گاز می گیرند ، شاید جای دندانها روی پوست بماند .

علائم و نشانه ها

زهر این مار بر دستگاه عصبی تاثیر می گذارد . علائم و نشانه های آن شامل درد خفیف در محل گزیدگی ، افتادگی پلکها ، خواب آلودگی ، اختلال گفتاری ، دوبینی ، جاری شدن بزاق دهان ، تعریق ، تهوع ، هذیان و تشنج است .

هاری

هاری بیماری بالقوه مرگباری است که از طریق بزاق حیوان هار منتقل می شود . حیواناتی مانند سگ ، روباه ، سنجاب ، خفاش و راکون می توانند هار شوند .

برای آنکه بفهمید حیوانی هار است یا خیر فقط دو راه وجود دارد : یکی بدام انداختن حیوان و مدت 10 روز تحت نظارت قرار دادنش ، و دوم کشتن حیوان و آزمایش مغزش از نظر بیماری هاری . اگر گمان می کنید که حیوانی هار است ، نزدیکش نروید . اگر حیوانی وحشی ، یا حیوانی اهلی که نمی دانید قبلا واکسن ضد هاری زده ، شما را گاز گرفته است ، حتما موضوع را به مسئولان ذی ربط ( مانند پلیس و مسئولان بهداشتی منطقه ) اطلاع دهید و به آنها بگوئید چه مشخصاتی داشته و کجا شما را گاز گرفته است ، زیرا آنها باید به دنبال این حیوان بروند . اگر کسی به علائم هاری مبتلا شود ، متاسفانه دیگر هیچ کاری برای او نمی توان کرد و می توان گفت که مرگش حتمی است . اما اگر بلافاصله پس از گاز گرفتگی ، واکسن و سرم ضد هاری را دریافت کنید ، به بیماری مبتلا نمی شوید . لزوم تزریق واکسن و سرم ضد هاری را پزشک تشخیص می دهد .

اگر شما را حیوان یا انسانی گاز گرفته است باید به پزشک مراجعه کنید ، زیرا احتمال بروز عفونت و عوارض دیگر مطرح است .

•           اگر شدت جراحت فرد مبتلا زیاد است ، با مرکز اورژانس تماس بگیرید و کمک بخواهید .

•           اگر فرد مبتلا را حیوانی گاز گرفته است ، موضوع را به مسئولان ذی ربط اطلاع دهید تا آنها تشخیص دهند که آیا آن حیوان هار بوده است یا خیر .

1-         فرد مبتلا را آرام کنید و به اوقوت قلب دهید . دستانتان را بشویید یا دستکش لاستیکی تمییز به دست کنید .

2-         زخم را از نظر خونریزی بررسی کنید .

اگر زخم خونریزی شدیدی ندارد ، آن را با آب جاری و صابون بشویید ( حداقل به مدت پنج دقیقه ) سپس آن را پانسمان کنید و باندپیچی کنید .

اگر زخم خونریزی شدیدی دارد ، نخست با فشار مستقیم روی زخم و بالا گرفتن عضو مجروح ، سعی کنید خونریزی را بند آورید و در صورت لزوم ، می توانید از روش فشار نقطه ای هم برای این کار استفاده کنید . اگر خونریزی زخم شدید است ، نباید سعی در تمییز کردن آن کنید .

3-         از پزشک کمک بگیرید .

توضیحات بیشتر

اگر علائم عفونت بروز کرد ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، تورم ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل گاز گرفتگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید . در ضمن فرد مبتلا باید واکسن های خود را بطور کامل زده باشد ، در غیر این صورت ، هر چه زودتر اقدام کنید .

در دریا ها انواع و اقسام موجودات سمی زندگی می کنند که به راههای مختلفی زهر خود را وارد بدن قربانی خود می کنند . برای سم برخی از آنها ، ولی نه همه، پادزهر وجود دارد .

•           اگر جراحت یا واکنش  فرد مبتلا شدید است ، با مرکز اورژانس تماس بگیرید و کمک بخواهید .

•           سعی کنید موجود گزنده را شناسایی کنید . اگر می توانید به سرعت و بدون خطر کردن آن را بکشید ، این کار را انجام دهید و سپس اقدام به شناسایی آن کنید .

•           پیشاپیش موضوع را به درمانگاه اورژانس بیمارستان اطلاع دهید ، تا بتوانید پادزهر مناسب را – در صورت وجود – تهیه کنند .

نباید محل گزیدگی را بالاتر از سطح قلب نگاه دارید .

نباید به فرد مبتلا آسپرین ، دارو یا ماده ای محرک یا مسکن بدهید ، مگر آنکه پزشک دستور داده باشد .

نباید اجازه فعالیت بدنی به فرد مبتلا  بدهید . اگر صلاح می دانید ، وی را به نقطه امنی منتقل کنید .

1-         فرد مبتلا را آرام کنید و به او قوت قلب بدهید . اضطراب موجب تشدید واکنشها می شود .

2-         وضعیت راه تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون فرد مبتلا را بررسی کنید . برای این کار ، اول راه تنفس اورا باز کنید ، سپس ببینید آیا نفس می کشد یا خیر ، سرانجام وضعیت نبض و گردش خون را ارزیابی کنید . در صورت لزوم ، تنفس مصنوعی و عملیات احیا را انجام دهید و خونریزی ها را – در صورت وجود – بند آورید .

3-         اگر فرد مبتلا ناراحتی تنفسی پیدا کرده است ، راه تنفس اورا باز نگاه دارید . اگر وی هوشیار باشد ، به طور طبیعی خود را در وضعیتی قرار می دهد که نفس کشیدن برایش راحت تر است .

4-         زخم را از نظر خونریزی بررسی کنید .

اگر زخم خونریزی شدیدی ندارد ، آن را با آب شور شستشو  دهید . زخم های ناشی از گزش موجودات دریایی را باید خوب از مواد زاید و آلوده کننده پاک کرد ، مواد مانند ماسه ، تکه های صدف ، تیغ ، خار ، تکه های مرجانی یا حتی باقیمانده نیش جانور ممکن است در زخم بمانند . پاک کردن دقیق و صحیح  زخم ، در توان و صلاحیت پزشک است .

اگر زخم خونریزی شدیدی دارد ، با فشار مستقیم روی زخم ، سعی کنید خونریزی را بند آورید و در صورت لزوم می توانید با استفاده از روش فشار نقطه ای این کار را انجام دهید .

5-         اگر در محل گزیدگی حلقه انگشتری ، دستبند ، یا هر چیز تنگ دیگری وجود دارد آن را در آورید ، زیرا ممکن است محل گزیده شده ورم کند .

6-         زخم را پانسمان و باند پیچی کنید .

7-         کاری کنید که سرعت گسترش زهر در بدن کند شود : اول نگذارید فرد مبتلا حرکت کند . سپس محل گزیدگی را پائین تر از سطح قلب قرار دهید و عضو گزیده شده ( مانند دست یا پا ) را در وضعیت راحتی ، ثابت و بی حرکت کنید .

8-         برای جلوگیری از بروز شوک ، فرد مبتلا را طاقباز بخوابانید و پاهایش را 20تا 30 سانتیمتر بالا نگاه دارید و رویش را با لباس گرم یا پتویی بپوشانید . اما در شرایط زیر این کار را اصلا انجام ندهید : اولا در صورتی که احتمال آسیب دیدگی ستون مهره های کمر ، پشت یا گردن مطرح باشد و ثانیا اگر فرد مبتلا با این اقدام شما احساس درد یا هرگونه ناراحتی می کند . همچنین هرگز عضو گزیده شده را بالا نگاه ندارید .

9-         تا دریافت کمک پزشکی ، کنار فردمبتلا بمانید و همچنان مراقب وضعیت راه تنفس ، نفس کشیدن و گردش خون ا و باشید .

کرم مویی . موهای جای نیش را با نوار چسب بردارید ، سپس الکل ، یا محلول آمونیاک را در آب به نسبت یک به چهار ، روی محل گزیدگی بمالید .

صدف مخلوطی : این موجود با سوراخ کردن بدن زهر خود را وارد می کند . زخم را حداقل مدت 30 دقیقه در آب گرم فرو ببرید .

مرجان آتشین : این موجود زهر خود را از طریق سلولهای نیش زننده وارد می کند و باعث بریدگی های متعددی می شود . کمکهای اولیه برای زخم را انجام دهید .

عروس دریایی :  عروس دریایی زهر خود را از طریق سلول های نیش زننده ای که بر روی شاخکهایش قرار دارد وارد بدن قربانی می کند. مواظب  قطعات جداشده شاخک عروس دریایی باشید ، زیرا اینها هم می توانند نیش بزنند . شاخکها را با وسیله مانند چاقو یا شانه از بدن جدا کنید و اگر بزرگ بودند ، از انبر ، پنس ، یا موچین استفاده کنید  . هرگز با مالیدن سعی در جدا کردن آنها  نکنید ، زیرا این کار موجب فعال شدن سلولهای نیش زننده دیگری می شود . زخمها را با آب دریا بشویید و محل گزیدگی را به مدت 30 دقیقه در سرکه یا الکل فرو ببرید تا درد مرتفع شود .

مار دریایی : درمان همانند درمان مارگزیدگی سمی است .

توتیای دریایی : توتیای دریایی تیغها ( خارها ) یی دارد که اغلب در پوست فرو می روند . هر خار (تیغ) قابل مشاهده را از روی پوست بردارید . اما اگر یکی از آنها مجاور مفصلی قرار دارد ، حتما به پزشک مراجعه کنید . سپس زخم را در آب گرم فرو برید تا درد مرتفع شود .

سفره ماهی : این جانور ، هم می تواند پوست بدن قربانی خود را سوراخ کند و هم باعث ایجاد بریدگی شود . زخم را با آب ترجیحا با آب دریا ، بشویید تا زخم پاک شود . آنگاه فورا زخم را در گرمترین آبی که فرد مبتلا می تواند تحمل کند به مدت 30 تا 90 دقیقه یا تا زمانی که درد مرتفع شود ، فرو برید . سپس زخم را پانسمان خشک کنید و از پزشک کمک بگیرید .

ماهی نیش دار ( ماهی عقربی ) : زخم را در گرمترین آبی که فرد مبتلا می تواند تحمل کند ، به مدت 30 تا 90 دقیقه یا تا زمانی که در مرتفع شود ، فرو برید . سپس از پزشک کمک بگیرید .

توضیحات بیشتر

اگر نیش یا خاری در عمق پوست فرو رفته است ، حتما به پزشک مراجعه کنید ، تا عکس رادیو گرافی گرفته شود و او  آن را در آورد  گزیدگی های سمی می توانند موجب آسیب بافتی شدیدی شوند و ممکن است پزشک برای جلوگیری از بروز عفونت ، آنتی بیوتیک تجویز کند . اگر علائم عفونت بروز کند ( مانند افزایش درد ، قرمزی ، ترشح چرکی ، تورم غده های لنفی ، تب یا رگه های قرمزی که از محل گزیدگی به سمت قلب گسترش پیدا می کنند ) ، فورا از پزشک کمک بگیرید . در ضمن ، فرد مبتلا باید واکسن های کزاز خود را بطور کامل زده باشد ، در غیر اینصورت ، هرچه زودتر اقدام کنید .

اگر مجبور به ترک خانه هستید

اگر این کار به هر دلیلی ضرورت دارد ، در چند بسته و چمدان وسایل زیر را جا دهید .

•           داروهای ضروری برای هر عضو خانواده ، در ظروف اصلی خود برای حداقل دو هفته . فهرست روز آمدی از نام داروها ، بعلاوه نام و شماره تلفن پزشک معالج تهیه کنید و با خود همراه داشته باشید تا در صورت لزوم تجدید نسخه انجام گیرد .

•           بالش و پتو یا کیسه خواب برای هر نفر

•           لباس اضافی برای هر نفر

•           وسایل کمکی ضروری ( مانند چوب دستی ، کفش پیاده روی ، صندلی چرخدار ، عینک ، سمعک ، دندان مصنوعی ، و ...........)

•           وسایل شخصی ( مانند مسواک ، خمیر دندان ، کرم دست و صورت ، و ...........)

•           وسایل برای سر گرمی هر کودک ( مانند کتاب ، اسباب بازی ، پازل )

•           کیف شخصی خودتان ( حاوی کارت شناسایی ،گواهی نامه ، شناسنامه ،کارت اعتباری ، پول )  بعلاوه دسته چک و فرم اطلاعات ضروری

•           چراغ قوه و باتری

•           رادیوی قابل حمل با باتری اضافه قبل از آنکه خانه را ترک کنید .

•           اگر حیوانی دست آموز در خانه نگهداری می کنید ، غذا و آب کافی برای او بگذارید . مسئولان بهداشتی اجازه نمی دهند کسی حیوانات دست آموز خود را به محلهای اسکان موقت ببرد .

•           طی یادداشتی که می گذارید مقصدتان را اطلاع دهید . آن را در محل مناسبی در معرض دید نصب کنید .

•           اگر مسئولان توصیه به قطع آب ، برق ،و گاز خانه کرده اند ، این کار را انجام دهید .

•           در خانه را خوب قفل کنید .

صاعقه

گر چه صاعقه زدگی رویدادی نادر است ، ولی هرگز نباید خطر کرد ، زیرا صاعقه زدگی ممکن است منجر به مرگ شود .

صاعقه را عموما فلزات ، آب و هر چیز بلندی هدایت می کند . با در نظر داشتن این اصل :

•           اگر داخل ماشین سقف دار هستید (منظور سقف محکم و ثابت است نه کشویی یا آکاردئونی ) ، همان جا بمانید .

•           اگر در آب هستید ، فورا به سمت ساحل بروید .

•           از دکل ها و تیرهای فلزی دوری کنید .

•           اگر خارج از خانه هستید ، داخل یک ماشین سقف دار ، یا یک ساختمان ( و نه چادر یا کنار دیوار ) پناه بگیرید .

•           اگر در داخل خانه هستید ، از کنار شومینه و بخاری و پنجره ها و درها دور شوید . از آب دوری کنید ( شامل وان حمام و دوش ، سینک ظرفشویی و دستشویی و شیر آب ) . به تلفن دست نزنید و دو شاخه و آنتن تلویزیون را بکشید – صاعقه از آنتن و سیمهای برق عبور می کند .

•           اگر بیرون ار خانه هستید و نمی توانید سر پناهی بیابید ، توده ای درختچه را جستجو کنید . اگر هم وسط میدان و محوطه باز هستید ، بدن خود را جمع کنید تا هدف کوچکتری برای صاعقه شوید ، هرگز درازکش روی زمین نخوابید . بر عکس ، زانو بزنید یا حالت چمباتمه در آیید تا سطح تماس شما با زمین به حداقل برسد . اگر با چند نفر دیگر در فضای سر بازی هستید ، پراکنده شوید و از محل های زیر دوری کنید :

نوک تپه

درختان بلند

محوطه های وسیع و سر باز

استخر یا حوض ، رودخانه یا آبگیر

درخت های همیشه سبز ، مانند کاج

اشیا و وسایل فلزی ( مانند دوچرخه ، دوربین ، تراکتور ، نرده فلزی ، کوله پشتی با چهار چوب فلزی ) دکل و